لوتار ماتئوس؛ بهترین هافبک دفاعی تاریخ فوتبال
تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۱۳۰۶۹
لوتار ماتئوس به عقیدۀ بسیاری بهترین هافبک دفاعی تاریخ فوتبال است. ستاره‌ای توانمند که درک بسیار بالایی از فوتبال داشت و رکوردهای متعددی را از خود در بیش از دو دهه درخشش‌اش در مستطیل سبز به یادگار گذاشت.
اختصاصی طرفداری - به عقیدۀ بسیاری او یکی از بهترین هافبک دفاعی‌هایی است که تاریخ فوتبال به خود دیده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ماتئوس در کنار آنتونیو کارباخال (مکزیک)، جانلوییجی بوفون (ایتالیا) و رافائل مارکز (مکزیک) جزو چهار بازیکنی است که در پنج دوره از مسابقات جام جهانی شرکت کرده است. لوتار هربرت ماتئوس متولد 21 مارس 1961 در ارلانگن آلمان است و هم اکنون شصت و یک سالگی خود را پشت سر می‌گذارد. اما لوتار ماتئوس تا چه اندازه خوب بوده و توانسته در سطح باشگاهی و ملی در فوتبال جهان تاثیر بگذارد؟ شاید هیچ بازیکنی به اندازۀ مارادونا ماتئوس را نشناسد؛ چرا که از دید فوق ستارۀ آرژانتینی دنیای فوتبال، لوتار ماتئوس بهترین رقیب دوران ورزشی او بوده است. ماتئوس دورانی طولانی و موفقی داشت که با قهرمانی در جام ملت‌های اروپا در سال 1980 و در 19 سالگی او آغاز شد. این بازیکن آلمانی که سابقه پنج حضور در جام های جهانی و 25 بازی را در این رقابت‌ها داشته، به نوعی نقش آچار فرانسه‌ای را داشت که می‌توانست در پست های مختلف به بازی گرفته شود. هر چند که شاخصه و ویژگی اصلی او، حضور در مرکز میدان بود.
لوتار ماتئوس و بازی مقابل مارادونا در فینال جام جهانی 1986 مکزیکرکوردار بازی در تیم ملی آلمان که با 150 بازی این رکورد را به نام خود ثبت کرده است، دارای افتخارات فراوانی در رده ملی و باشگاهی بوده است. از قهرمانی در جام جهانی 1990 ایتالیا و قهرمانی در جام ملت‌های اروپا در سال 1980 بگیرید تا قهرمانی های پرتعداد او در رده باشگاهی و با تیم‌هایی نظیر بایرن مونیخ و اینترمیلان. اما بزرگترین حسرت او، قهرمان نشدن در لیگ قهرمانان اروپا بوده است. هرچند این بازیکن دو بار در سال‌های 1987 و 1999 با بایرن مونیخ در فینال این جام در برابر تیم های پورتو و منچستر یونایتد قرار گرفت، اما هر دو بار شکست خورد. لوتار در سال 1990 و پس از قهرمانی در جام جهانی، موفق به کسب توپ طلای جهان شد و یک سال بعد نیز، عنوان بهترین بازیکن دنیا را از آن خود نمود. لوتار ماتئوس یک بازیخوان عالی در کارهای دفاعی بود که پاس‌های عالی و شوت‌های سنگین و مهیب او شهره همگان بود. از ماتئوس اغلب به عنوان بهترین هافبک میانی تاریخ فوتبال یاد می‌کنند. او در واقع هافبک دفاعی بود که به هافبک میانی و سرانجام هافبک هجومی در دوران اوج و در اواخر بازیگری به لیبرو مبدل گشت. ماتئوس سابقۀ حضور در باشگاه‌هایی چون بروسیا مونشن گلادباخ، بایرن مونیخ (2 دوره)، اینتر و مترو استارز را در کارنامۀ ورزشی خود داشته است.
شروع دوران حرفه‌ای ماتئوس در 18 سالگی و از باشگاه بروسیا مونشن گلادباخ بوده است. پنج فصل بازی در گلادباخ و انجام 162 بازی و 36 گل زده باعث شد تا ماتئوس پله‌های ترقی را به سرعت در فوتبال آلمان طی کند و در سال 1980 و نوزده سالگی به تیم ملی فوتبال آلمان غربی دعوت شود. پس از آن و در سال 1984 به بایرن مونیخ پیوست و دورۀ اول حضورش در این تیم به مدت چهار فصل به طول انجامید. در بایرن او درخشش فوق العاده‌ای داشت و نبض میانۀ بایرن به نوعی در دست داشت. سه قهرمانی در بوندس لیگا به همراه دو قهرمانی در جام حذفی فوتبال آلمان و سوپرکاپ این کشور دستاورد چهار سال اول حضور لوتار در جمع باواریایی‌ها بود. در سال 1988 به اینتر رفت و به مدت چهار فصل در این تیم عضویت داشت که دوران طلایی را در این تیم سپری کرد تا جایی که مدیران اینتر همیشه اذعان داشته‌اند که بعد او دیگر هافبکی در اندازه های لوتار پیدا نکرده‌اند. به واقع ماتئوس از بهترین شوت زن‌های سری آ و اروپا بود که چندین بار با ضربات وحشتناک خود دروازۀ حریفان را فرو می‌ریخت. در همان سال اول حضور خود اینتر را قهرمان سری آ کرد و همراه نراتزوری رویایی آن سال رکورد تاریخ سری آ را از لحاظ امتیاز و تعداد پیروزی شکست و در 32 بازی انجام داده 9 گل به ثمر رساند.
153 بازی و زدن 53 گل به همراه قهرمانی در لیگ سری آ، قهرمانی در سوپرکاپ ایتالیا و قهرمانی در جام یوفا دستاورد حضور چهار سالۀ لوتار ماتئوس در اینتر بوده است. جیووانی تراپاتونى، مربى پرآوازۀ ایتالیایى که در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود میلادى سرمربیگرى تیم اینتر را برعهده داشت، در خصوص هافبک آلمانی تیمش می‌گفت:
من پلاتینى را ستایش مىکنم، مارادونا را تحسین مىکنم، اما براى پیروزى و موفقیت به بازیکنى چون لوتار ماتئوس احتیاج دارم.
در سال 1990 بود که ماتئوس پس از دو ناکامی در فینال‌های جام جهانی 1982 اسپانیا و 1986 مکزیک سرانجام در سرزمین چکمه و در استادیوم المپیکوی شهر رم توانست به بزرگترین آرزوی دوران ورزشی‌اش یعنی قهرمانی در مسابقات جام جهانی دست یابد. او چهار سال قبل از آن در فینالی مشابه مقابل مارادونا و آرژانتین بازی را واگذار کرده بود اما رقابت های 90 ایتالیا حکایت دیگری داشت و آلمان‌ها با درخشش ماتئوس و دیگر ستارگان خود همچون کلینزمن، هسلر، لیتبارسکی و آندریاس برمه توانستند مارادونا و آرژانتین را با حساب 1-0 شکست دهند تا به سومین قهرمانی جهان خود برسند. لوتار ماتئوس در آن سالها در اوج دوران ورزشی خود قرار داشت و در سال 1990 توانست برندۀ توپ طلا گردد.
او در سال 1991 نیز به انتخاب فیفا بهترین بازیکن سال فوتبال جهان لقب گرفت. در سال 1992 مجددا به بایرن بازگشت و تا سال 2000 و به مدت هشت فصل دیگر در این تیم مشغول به بازی بود. او به کلکسیون افتخارات باشگاهی خود در بایرن وسعت بیشتری بخشید و چندین و چند قهرمانی بوندس لیگا و جام حذفی این کشور را با باواریایی‌ها به دست آورد. در مجموع او با پیراهن بایرن مونیخ در 406 بازی باشگاهی به میدان رفته که از این میان لوتار موفق به زدن 100 گل شده که برای بازیکنی که بیشتر زمان های بازی را در میانۀ میدان گذرانده، آمار بسیار خوبی به حساب می آید. لوتار ماتئوس به دلیل اختلافاتی که پیش از جام ملت های اروپای 1996 با برتی فوگتس سرمربی وقت آلمان داشت راهی انگلستان نشد تا شاهد قهرمانی هموطنانش از طریق گیرنده‌های تلویزیونی باشد. پیش از جام ملت‌های 2000 اروپا، ماتئوس اعلام کرد که پس از این رقابت‌ها از تیم ملی کناره‌گیری خواهد کرد. بعد از حذف ناگوار تیم ملی، وی با انتقاد شدید رسانهها مواجه شد. آخرین بازی مرحله گروهی در برابر پرتغال آخرین بازی ملی او بود. به این ترتیب وی 20 سال و بیش از هر ملی پوش دیگری در تیم ملی بوده و تاکنون هم تنها فوتبالیست آلمانی است که در پنج جام جهانی شرکت داشته است.
ماتئوس در مجموع از سال 1980 تا 2000 پیراهن مانشافت را در مسابقات و تورنمنت‌های مختلف بر تن نموده که ماحصل حضور او انجام 150 بازی ملی و زدن 23 گل بوده است. این هافبک خارق‌العادۀ تاریخ فوتبال تا سال 2016 رکورددار مسن‌ترین بازیکن مسابقات جام ملت‌های اروپا بود. گابور کرالی بازیکن تیم ملی مجارستان که در آوریل 2016 به 40 سالگی رسید توانست رکورد ماتئوس با 39 سال و 91 روز را بشکند. لوتار ماتئوس در سال 2000 و پس از انجام 16 بازی برای تیم مترو استارز از دنیای فوتبال خداحافظی کرد و کفش‌هایش را آویخت. یک سال پس از خداحافظی از فوتبال او از سال 2001 و به مدت یک فصل هدایت راپیدوین اتریش را بر عهده گرفت. ماتئوس تاکنون سکان هدایت تیم‌های ملی و باشگاهی چون پارتیزان، تیم ملی فوتبال مجارستان، اتلتیکو پاراننزه، رد بول سالزبورگ، مکابی و تیم ملی فوتبال بلغارستان را بر عهده داشته است. دیگو آرماندو مارادونا در مورد خصوصیات و سبک بازی لوتار ماتئوس گفته است:
لوتار فوتبال را می‌‌فهمید. او می‌توانست به عنوان شماره 10 بازی کند. او همچنین هافبک تدافعی و پوششی خوبی بود و در پایان نیز به یک لیبرو تبدیل شد. لوتار بهترین و بزرگترین حریفی است که من در تمام این سالها در مقابل خود داشته‌ام.
نایب قهرمانی جام یوفا در فصل 80-1979 به همراه تیم بروسیا مونشن گلادباخ
هفت قهرمانی بوندس لیگا در فصل‌های 85-1984، 86-1985، 87-1986، 94-1993، 97-1996، 99-1998 و 2000-1999 به همراه تیم بایرن مونیخ
سه قهرمانی جام حذفی فوتبال آلمان در فصل‌های 86-1985، 98-1997 و 2000-1999 به همراه تیم بایرن مونیخ
قهرمانی سوپرکاپ فوتبال آلمان در سال 1987 به همراه تیم بایرن مونیخ
قهرمانی رقابت‌های فوجی کاپ در سال های 1987، 1988، 1994 و 1995 به همراه تیم بایرن مونیخ
قهرمانی جام یوفا در فصل 96-1995 به همراه تیم بایرن مونیخ
سه قهرمانی لیگا پوکال در سال های 1997، 1998 و 1999 به همراه تیم بایرن مونیخ
قهرمانی سری آ فوتبال ایتالیا در فصل 89-1988 به همراه تیم اینتر
قهرمانی سوپرکاپ فوتبال ایتالیا در سال 1989 به همراه تیم اینتر
قهرمانی جام یوفا در فصل 91-1990 به همراه تیم اینتر
قهرمانی جام جهانی 1990 ایتالیا به همراه تیم ملی فوتبال آلمان غربی
دو نایب قهرمانی جام های جهانی 1982 اسپانیا و 1986 مکزیک به همراه تیم ملی فوتبال آلمان غربی
قهرمانی جام ملت‌های اروپای 1980 ایتالیا به همراه تیم ملی فوتبال آلمان غربی
برندۀ توپ طلا در سال 1990
بهترین بازیکن فوتبال جهان از نگاه فدراسیون بین المللی تاریخ و آمار فوتبال (IFFHS) در سال 1990
بهترین فوتبالیست جهان در سال 1990 از نگاه مجلۀ معتبر ورلد ساکر
بهترین بازیکن فوتبال جهان در سال 1991 از نگاه فیفا
برندۀ توپ نقره‌ای (دومین بازیکن برتر) جام جهانی 1990 ایتالیا
حضور در تیم منتخب جام جهانی 1990 ایتالیا
حضور در تیم منتخب جام ملت‌های 1988 آلمان غربی
بهترین فوتبالیست کشور آلمان در سال‌های 1990 و 1999
پنج بار حضور در تیم منتخب فصل بوندس لیگا از نگاه مجلۀ معتبر کیکر
حضور در تیم منتخب فوتبال جهان در سال‌های 1996، 1997 و 2001 از نگاه فیفا
حضور در تالار مشاهیر و بزرگان باشگاه بایرن مونیخ
حضور در تالار مشاهیر و بزرگان باشگاه اینتر
حضور در فهرست فیفا 100 توسط پله
حضور در جمع اساطیر کسب جایزۀ Golden Foot در سال 2012
حضور در جمع اساطیر دنیای فوتبال از نگاه فدراسیون بین المللی تاریخ و آمار فوتبال (IFFHS)
حضور در تالار مشاهیر و بزرگان ورزش آلمان
برگرفته از یادداشت‌های سریالی بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال آلمان
اخبار داغ
بازگشت کی روش به ایران / گزارش تصویری طرفداری از فرودگاه امام حمله بختیار رحمانی به پیروانی: مگس خودت هستی؛ هزاران بار هم قهرمان شوید بی لیاقت هستید! واکنش توییتر بایرن مونیخ به عملکرد بهتر این تیم در نیمه دوم مقابل بارسلونا واکنش بازیکنان رئال مادرید به شکست 2-0 بارسلونا مقابل بایرن مونیخ / عکسمنبع: طرفداری
کلیدواژه: جام جهانی 1990 ایتالیا جام ملت های اروپا لوتار ماتئوس قهرمانی در جام بهترین بازیکن تاریخ فوتبال بهترین هافبک بایرن مونیخ قهرمانی جام هافبک دفاعی فوتبال جهان بوندس لیگا تیم اینتر سال 1990 رقابت ها جام یوفا سال 1980
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۱۳۰۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
استقلال و پرسپولیس تفاوتی ندارند؛ جام گرفتن دیگر لیاقت نمی‌خواهد!
آفتاب‌‌نیوز :
پس از پایان یکی از هفته‌های حساس رقابت‌های لیگ برتر، اوسمار گفت پرسپولیس همیشه قهرمان است و جواد نکونام هم تاکید کرد شاگردانش بهترین هستند، اما واقعیت ماجرا در دو بازی تراکتور – استقلال و پرسپولیس – سپاهان چه بود؟ هر دو مسابقه با عرض معذرت، حتی برای یک دقیقه هم ارزش دیدن نداشتند! در واقع در هر دو بازی، هیچ اثری از فوتبال به چشم نخورد.
آنچه به عنوان مسابقه فوتبال به خورد ما داده شد، ملغمه‌ای از ضربات کاراته، خشونت رایج در فوتبال آمریکایی و تلفیقی از عصبانیت‌ها و خشم درونی تعدادی بازیکنان بود که گوی و میدان را به «بکش بکش و بزن زیرش» تبدیل کرده بودند. می‌توانیم در یک کلام بگوییم این مدل بازی‌ها و سبکی عجیبی که در لیگ ما ارائه داده می‌شود، نوعی آبروریزی در عالم فوتبال است.
نه استقلال و نه پرسپولیس که مدعیان امروزی قهرمانی لیگ هستند، از نظر فنی و فوتبالی چیزی برای عرضه نداشتند و بی تردید مشکل هم از این دو تیم نیست؛ چرا که تراکتور و سپاهان که می‌توانستند در این فصل شانس قهرمانی داشته باشند نیز از نظر فنی ضعیف بودند. متاسفانه از دل این لیگ چیزی بیرون نمی‌آید؛ دیگر این بهترین بازی هایش بود که دیشب تماشا کردیم، اما دیدن همه ۹۰ دقیقه اش، واقعا به تحمل و صبر نیاز داشت.
این حجم از پرخاشگری که در وجود بازیکنان ما در لیگ برتر زبانه می‌کشد، باعث می‌شود تا هر چیزی در زمین ببینیم به جز فوتبال! به عبارت بهتر، تعدادی فرد مدعی در این لیگ داریم که تصور می‌کنند فوتبال در وجود آن‌ها خلاصه شده است، اما تیم هایشان تنها کاری که در مسابقه انجام نمی‌دهند بازی فوتبال است.
این جام به هر تیمی برسد با این کیفیت فنی تیم ها، چیز دندان گیری عاید فوتبال ایران نمی‌شود. کیفیت لیگ ما ضعیف است و بازی‌های چشم نواز در آن دیده نمی‌شود. اما از نظر اجرای فنون رزمی و اعتراض به داور مسابقه و بی اعصاب بودن، اعتراف می‌کنیم یکی از بهترین لیگ‌های حال حاضر آسیا را داریم و از این بابت می‌توانیم به خودمان ببالیم!
جام گرفتن در فوتبال ایران، ظاهرا دیگر لیاقت نمی‌خواهد؛ بلکه به مقداری شانس و جنگ اعصاب بیشتر نیاز دارد...
منبع: خبر ورزشی
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد